Nuk dihet nga kanë ardhur te ne dhe ekzistojnë plot legjenda për mbëritjen e tyre në vendin tonë (Aleksandri i Madh, Perandoria Osmane etj), por janë vendosur në Elbasan prej shekujsh dhe banojnë në dy lagje të veçanta periferike të qytetit: lagjja
Shkrimet më të reja
Shënonte skajin lindor të qytetit të Elbasanit dhe ndodhet ende sot midis parkut "Rinia" dhe udhës automobilistike Elbasan - Korçë.
Ajo që më intereson është se ai ishte një student i Normales së Elbasanit, i cili punësohet më pas mësues në Ersekë, Dibër, Kërçovë, Gostivar dhe, pas Luftës 2B, mësues në Elbasan, instrumentist i violinës në Liceun Artistik dhe më pas në
Në përbërje të trupave ushtarake austriake që ndaluan në Elbasan, ka qëndruar edhe rreshteri sanitar, çeku STANISLAV KOSKA NEUMANN. Mirënjohjen për popullin e Elbasanit ai e tregoi në 22 poezi dhe 35 piktura në akuarel me motive elbasanase. Po kështu, ai ka
Âsht dyzimi mâ i madh qé m’bân me u mendu’ … nuk e kam fjalén pér pakicat linguistike te ne, por pér pérballjen: dialekt – standard, té shqipes. Si duhet me fol apo me shkrue, me “gjuhén e qumshit” apo me “gjuhén
Megjithatë, unë besoj se miti i Zanës është festuar edhe në Çermenikë, Polis dhe Shpat apo edhe në vende të tjera të Ilirisë antike (Dukagjin: – t’shitoftë Zana!!!, Himarë, Opojë të Prizrenit etj), por, gjithashtu besoj se jo rastësisht kreu i këtij
Ibrahim Biçaku ishte i vetmi fëmijë mashkull i patriotit Aqif Pashë Elbasani. Harriçen dhe Iptidadijen (kopshtin dhe arsimin fillor) i kreu në Elbasan, ndërsa në moshën 13-vjeçare shkon në Vjenë të Austrisë ku përfundon arsimin e mesëm, si dhe dy fakultete, të
Elbasani është ndoshta i vetmi qytet, emri i të cilit është shkruar në pllaka guri? Asnjë mëdyshje, asnjë interpretim, kundërshtim ose hamendësim ...
Kjo âsht nji poezi e thjeshté lirike, t’cilén uné gabimisht e kam hamendsue t’jeté e nji autoreje t’panjohun elbasanase. Voné kam msu’ se i takon Josif Haxhimimés nga Elbasani, i cili shkruente me pseudonimin letrar “Rras’ e Bardhe”.
Në studimin e R. Elsie mbi këta alfabete, ai rendit alfabetin e Gregorit të Durrësit, alfabetin e Theodor Haxhifilipit elbasanas (i njohur si Dhaskal Todri), alfabetin e Jani Vellarës, si dhe disa të tjerë më të vegjël: alfabeti i papa Totasit elbasanas,
