Elbasani kishte krijuar teatrin e tij që në 10-vjeçarin e parë të shekullit XX dhe, deri në vitin 1944 kishte shfaqur për shikuesit 64 drama në Elbasan dhe në Tiranë
Ka shumë kangë të vjetra qytetare elbasanase, në të cilat për arsye nga më të ndryshmet, personazhi kryesor është një femër, por shpjegimi këtë radhë i kushtohet një rasti krejt të veçantë, i kushtohet një femre e cila jetoi një jetë të
emi mësuar, që kur përmenden krijuesit e kangës qytetare elbasanase, përnjëherësh na shkon mendja te Isuf Myzyri, Mustafa Bodini dhe Aleksandër Josifi (Leksi i Vinit). Shumë bukur deri këtu.
Mirëpo, nuk dihet pse lihet në heshtje një tjetër krijues poaq fantastik sa të
Në përbërje të trupave ushtarake austriake që ndaluan në Elbasan, ka qëndruar edhe rreshteri sanitar, çeku STANISLAV KOSKA NEUMANN. Mirënjohjen për popullin e Elbasanit ai e tregoi në 22 poezi dhe 35 piktura në akuarel me motive elbasanase. Po kështu, ai ka
Kjo âsht nji poezi e thjeshté lirike, t’cilén uné gabimisht e kam hamendsue t’jeté e nji autoreje t’panjohun elbasanase. Voné kam msu’ se i takon Josif Haxhimimés nga Elbasani, i cili shkruente me pseudonimin letrar “Rras’ e Bardhe”.
Vargjet e mëposhtme janë teksti i një kënge mjaft të vjetër, të cilën unë e kam gjetur te shënimet që ka mbajtur im atë rreth 60 vjet më parë. Kuptohet, nuk është krijim i tij, por shumë këngë të tilla ai i
Mirëpo, mjerisht këtë këngë të bukur unë e dëgjoj me disa tekste të ndryshme, ndonëse muzika është e njëjtë. Nuk e di cili tekst është i sakti prej tyre, sepse sot këngët qytetare të Shqipërisë së Mesme janë shndërruar në një çorbë
Elbasani kishte krijuar teatrin e tij që në 10-vjeçarin e parë të shekullit XX dhe, deri në vitin 1944 kishte shfaqur për shikuesit 64 drama në Elbasan dhe në Tiranë
(1881 – 1956) (1903 – 1978) Dialog midis dy mjeshtrave të këngës popullore qytetare elbasanase. Leksi i Vinit takon usta Isufin në rrugën e Saçmaxhihanes dhe, pas përshëndetjeve të rastit, ustai e pyet Leksin: – Hâ mre Leks, si dulet’ atje n’takim
