Po me shqipen u njoha më shumë në shtëpinë t’ime se sa në shkollë. Aso kohe shtëpia ime ishte kthyer në një farë klubi ku mblidheshin dy-tre herë në javë profesorët e të parës shkollë normale që u hap mbë 1909, Luigj
Ibrahim Biçaku ishte i vetmi fëmijë mashkull i patriotit Aqif Pashë Elbasani. Harriçen dhe Iptidadijen (kopshtin dhe arsimin fillor) i kreu në Elbasan, ndërsa në moshën 13-vjeçare shkon në Vjenë të Austrisë ku përfundon arsimin e mesëm, si dhe dy fakultete, të
“Robert College” e ka nisur jetën akademike në lagjen e pasur të quajtur Bebek në Stamboll më 2 Prill 1862. Drejtues fillestar i kësaj shkolle ishte Dr. Cyrus Hamlin. Në këtë ndërmarrje arsimore ai pati mbështetjen materiale të biznesmenit njujorkez Christofer Rhinelander
Pas mbarimit të shkollës së mesme, në Korrik 1954, doktor Hasani emërohet në Qendrën Sanitare, shef i Epidemiologjisë në Elbasan. Emërimi në punën e re koinçidon me përhapjen e epidemisë së kollës së mirë e, më vonë, me epideminë e fruthit -
Prej shumë kohësh në Elbasan jeton fisi DYLGJERI, si dhe një degë tjetër e këtij fisi banon në Metaj të Fierit. Megjithatë, nuk ka asnjë dokument burimor të saktë në arkivat tona, që të tregojë se nga dhe kur ka ardhur në
Astrit Bishqemi është pa asnjë dyshim shembëlltyra më pozitive e qytetarisë elbasanase. Shkrimtari brilant i letërsisë për fëmijë, ndonëse me profesion mësues. I thjeshtë dhe pa lavde, ai qendron larg kamerave dhe tubimeve me duartrokitje hipokrite pafund, sepse puna e tij krijuese,
Po me shqipen u njoha më shumë në shtëpinë t’ime se sa në shkollë. Aso kohe shtëpia ime ishte kthyer në një farë klubi ku mblidheshin dy-tre herë në javë profesorët e të parës shkollë normale që u hap mbë 1909, Luigj
Thanë se quhej Aleksandër Josifi, por qytetarët e tij e njihnin Leksi i Vinit, kompozitori dhe këngëtari elbasanas, aq i ngrohtë dhe njëkohësisht aq pak i njohur.
Lindi në një familje të thjeshtë, aty pranë Namazgjahut dhe në vendlindje kreu edhe shkollimet e para. Që i vogël bie në sy për dhuntinë që kishte ndaj këngës. Këndonte çuditërisht i intonuar mrekullisht dhe me ritëm të pacënuar.
Ai ishte veçse një burrë fisnik origjinal, pasi jo gjithmonë pamja tregon shpirtin. Krijues i këngëve qytetare shumë të bukura, autor i teksteve dhe muzikës, interpret i mahnitshëm, autodidakt i shkëlqyer … megjithëse ishte analfabet. Ngjarjet e ndryshme në qytet, histori dashurie,
Për mbi vorr t’mos vini rrasë,
Gurë t’rȃndë t’Elbasȃnit;
Veç kshu’ shkruni n’një dërrasë,
“KTU’ FLE’ LIPI i PAPAJANIT”.
