Qyteti ndërtohej në një pikë lidhëse midis pjesës veriore dhe asaj jugore të trojeve shqiptare. Gjithashtu, zona në fjalë përshkohej nga rruga e famshme Egnatia, e cila lidhte Romën me Konstandinopojën dhe që për shumë shekuj me radhë kishte qenë
Read More →
Hovi popullor i elbasanasve për çlirim dhe arsim shqip, i përkrahur nga të gjitha shtresat sociale të kohës do të arrinte pikun e vet me caktimin dhe zhvillimin e Kongresit të Elbasanit më datë 2-9 shtator 1908. Qyteti i Elbasanit
Elbasani shquhet si qendër e fuqishme arsimore dhe kulturore në përpjekjet që bënë figura si
Në qytetin e Elbasanit u zhvillua një ngjarje e shënuar në historinë e arsimit, shkollës
“Rajoni i Elbasanit si zonë e ndërmjetme folklorike, numëron rreth 37 kostume popullore autentike, me mbi 10 varjante. Nga burimet etnografike dhe gërmimet arkeologjike,
Sepse në Elbasan ruhet ende e gjallë e vetmja festë pagane (Dita e Verës), e cila bën lidhjen tonë me të shkuarën e lashtë
Mu në qendër të faqes së saj perëndimore (që shihet nga Elbasani), në reliev tepër të thyer ndodhet ende një vend, i cili njihet
Nuk dihet nga kanë ardhur te ne dhe ekzistojnë plot legjenda për mbëritjen e tyre në vendin tonë (Aleksandri i Madh, Perandoria Osmane etj),
Elbasani është ndoshta i vetmi qytet, emri i të cilit është shkruar në pllaka guri? Asnjë mëdyshje, asnjë interpretim, kundërshtim ose hamendësim ...
Anëtar i klubit atdhetar “Bashkimi” në Elbasan. (Korrik 1908).
Pjesëmarrës në Kongresin e Alfabetit, Manastir (14 Nëntor - 22 Nëntor 1908).
Pjesëmarrës në Kongresin e I të Arsimit në Elbasan (2 – 9 Shtator 1909).
Anëtar i Komisisë Letrare Shqipe të Shkodrës (1918).
Pjesëmarrës i të gjitha ngjarjeve politike në Elbasan për Mëvetësinë e Shqipërisë
Fisniku tiranas që si askush tjetër, ka lënë shënime nga takimet dhe
“Rajoni i Elbasanit si zonë e ndërmjetme folklorike, numëron rreth 37 kostume
Sepse në Elbasan ruhet ende e gjallë e vetmja festë pagane (Dita
Anëtar i klubit atdhetar “Bashkimi” në Elbasan. (Korrik 1908).
Pjesëmarrës në Kongresin e Alfabetit, Manastir (14 Nëntor
Pjesëmarrës i të gjitha ngjarjeve politike në Elbasan për Mëvetësinë e Shqipërisë që nga viti 1900.
Veprimtar
Fisniku tiranas që si askush tjetër, ka lënë shënime nga takimet dhe njohjet e drejtpërdrejta me
Unë e njihja që kur isha i vogël, sepse banesat tona janë shumë pranë. Gjithashtu ai
emi mësuar, që kur përmenden krijuesit e kangës qytetare elbasanase, përnjëherësh na shkon mendja te Isuf
Anëtar i klubit atdhetar “Bashkimi” në Elbasan. (Korrik 1908).
Pjesëmarrës në Kongresin e Alfabetit, Manastir (14 Nëntor - 22 Nëntor 1908).
Pjesëmarrës në Kongresin e I të Arsimit në Elbasan (2 – 9 Shtator 1909).
Anëtar i Komisisë Letrare Shqipe të Shkodrës (1918).
Pjesëmarrës i të gjitha ngjarjeve politike në Elbasan për Mëvetësinë e Shqipërisë që nga viti 1900.
Veprimtar i çeljes së Normales në Elbasan, (01.12.1909).
Firmëtar i Pavarësisë së Elbasanit (25.11.1912)
Anëtar i shoqërisë përparimtare “Bashkimi” në Elbasan 1923.
Fisniku tiranas që si askush tjetër, ka lënë shënime nga takimet dhe njohjet e drejtpërdrejta me krijuesin e kangëve qytetare elbasanase, Isuf Myzyrin. Hasnaj asht i vetmi personalitet, që siç e theksova, e ka njohur, ka biseduar dhe ka kënduar bashkë me
“Rajoni i Elbasanit si zonë e ndërmjetme folklorike, numëron rreth 37 kostume popullore autentike, me mbi 10 varjante. Nga burimet etnografike dhe gërmimet arkeologjike, harta kostumologjike e rajonit del e pasur dhe shumë e hershme. Ajo ndahet në disa njësi etnografike, si
Sepse në Elbasan ruhet ende e gjallë e vetmja festë pagane (Dita e Verës), e cila bën lidhjen tonë me të shkuarën e lashtë plot me mite e legjenda të bukura.
Sepse në Elbasan gjenden dy bazilika tepër të veçanta të periudhës paleokristiane
Mu në qendër të faqes së saj perëndimore (që shihet nga Elbasani), në reliev tepër të thyer ndodhet ende një vend, i cili njihet nga ne, “Vendi i Mirë”. Njerëzia ende shkojnë atje të yshtur nga besëtytnitë e lashta, për lidhje martesore
Unë e njihja që kur isha i vogël, sepse banesat tona janë shumë pranë. Gjithashtu ai bënte shëtitjen e tij të përditshme rrëzë skajit veri-perëndimor të kalasë, ku ne kalamajtë e lagjes loznim futboll. E ndërpritnim ndeshjen sapo ai i pashqetësuar apo
Mu në buzë të rrugës automobilistike, pikërisht në fshatin Lleshan, ndodhet një lis shekullor. I madh, i lartë, plot gjallëri, me kunorë të rregullt dhe me trung të trashë sa që duhen dy-tre burra ta zaptojnë.
Ka shumë kangë të vjetra qytetare elbasanase, në të cilat për arsye nga më të ndryshmet, personazhi kryesor është një femër, por shpjegimi këtë radhë i kushtohet një rasti krejt të veçantë, i kushtohet një femre e cila jetoi një jetë të
emi mësuar, që kur përmenden krijuesit e kangës qytetare elbasanase, përnjëherësh na shkon mendja te Isuf Myzyri, Mustafa Bodini dhe Aleksandër Josifi (Leksi i Vinit). Shumë bukur deri këtu.
Mirëpo, nuk dihet pse lihet në heshtje një tjetër krijues poaq fantastik sa të
