Në Nëntor të vitit 1670, kronikani osman Evlija Çelebiu mbërriti në Elbasan pasi kishte përshkuar krahinat e Shqipërisë Jugore e kishte vizituar Gjirokastrën, Vlorën, Beratin, Durrësin dhe Kavajën.
Banorët e Elbasanit gjithnjë i ka karakterizuar dëshira e zjarrtë për arsim e kulturë. Veçanërisht e theksuar kjo në përpjekjet e vazhdueshme për të patur mundësi të shkruanin e lexonin gjuhën e tyre, pikërisht atë gjuhë që ata e përdornin si
Në historinë e Kombit Shqiptar meriton Nderim dhe Respekte Atdhetari Shquar Aqif Pasha Elbasani, i cili mbrojti me guxim Qeverinë e Përkoheshme të Vlorës duke treguar atdhedashurinë më të flaktë për Atdheun tonë.
Qyteti ndërtohej në një pikë lidhëse midis pjesës veriore dhe asaj jugore të trojeve shqiptare. Gjithashtu, zona në fjalë përshkohej nga rruga e famshme Egnatia, e cila lidhte Romën me Konstandinopojën dhe që për shumë shekuj me radhë kishte qenë pikëkalimi i
Pas Shpalljes së Pavarësisë Kombëtare, entuziazmi i ligjshëm i kësaj ngjarje madhore, po ia lëshon vendin pak e nga pak, luftës së heshtur për pushtet e drejtim. Edhe në Elbasanin e kohës vihen re kontradikta të mëdha për pozicionim dhe dominancë në
Jemi në Elbasan rreth viteve të parë të shek. XX. Atë ditë për të cilën po flasim ishte ditë Bajrami dhe festën e qytetarëve myslymanë të qytetit e festonte edhe popullsia kristiane ashtu siç ndodhte që edhe për Pashkë, ku myslymanët e
Tue shfaqë dëshirën e botimit të njij të përkohëshmeje, me qëllim që të vëni dhe ju nji gur në ndërtesën e ardhshëme t’arsimit filluer, båni me tě vërtetë nji puně të lavdueshme, por më duket se merrni mbi vedi edhe nji detyrë
Il castello di Elbasan è stato ricostruito dai turchi nell’estate del 1466 sulle rovine della Antica Scampa, distrutta dai barbari. Il suo nome antico è andato perso e il popolo lo definiva come “La città dei Valmi”, oppure brevemente “Valmi” dal nome
Të dhënat e para mbi strukturën gramatikore të gjuhës shqipërishte nisin që në gjysmën e parë të shekullit XVII, me një dorëshkrim mbetur anonim por që mendohet të jetë shkruar më 1710 nga një i quajtur Theodhor Bogomili (ribotuar kohët e fundit).
Një letër e shkruar në 10 tetor të 1930-ës, kërkon bursë për Lasgush Poradecin. Letra është shkruar nga Filip Papajani, mik i Nosit dhe i Lasgushit, shkrimtar, gazetar e atdhetar. Ministria e Arsimit të kohës i ka hequr bursën poetit, ndërkohë që
