Ndërtimi i kësaj kalaje nis në qindvjeçarët e parë të mijëvjeçarit të parë dhe sipas analizës që i bëhet fortifikimeve romake në Ballkan, koha e ndërtimit të kësaj kalaje përcaktohet në periudhën e sundimit të perandorit romak me origjinë ilire, Diokleciani (mbretëroi
Vargjet e mëposhtme janë teksti i një kënge mjaft të vjetër, të cilën unë e kam gjetur te shënimet që ka mbajtur im atë rreth 60 vjet më parë. Kuptohet, nuk është krijim i tij, por shumë këngë të tilla ai i
Mirëpo, mjerisht këtë këngë të bukur unë e dëgjoj me disa tekste të ndryshme, ndonëse muzika është e njëjtë. Nuk e di cili tekst është i sakti prej tyre, sepse sot këngët qytetare të Shqipërisë së Mesme janë shndërruar në një çorbë
Është e ditur tashmë madhështia jonë dhe respekti ndaj të tjerëve ndryshe, veçanërisht midis besimeve fetare, pra, shumicës myslimane nga njëra anë dhe pakicës kristian-orthodokse nga ana tjetër. Kjo ka domethënie të madhe.
Nën thirrjet dhe britmat “Dum’ babën” (Dovletin) ata filluan ngado plaçkitjet, vrasjet dhe burgimet e patriotëve shqiptarë. Gjithçka tjetër që kishte përmbajtje të pastër shqiptare, ishte e ndaluar për ta. Flamuri ynë kombëtar, atdhetarët, mësuesit e gjuhës shqipe, baballarët dhe dervishët atdhetarë,
Thirrjet e tyre nëpër rrugë: - Hajde, dondurma kajmak … (akullore me krem – ice cream, angl.) krijonin mundësinë që të dilnin për pak çaste nga shtëpia edhe vajzat e mbuluara. Ky ishte edhe rasti i duhur për të vluarin nga sevdaja,
Nuk kam ndërmend t’ju kujtoj që hudhra mbahet veç “për me prish’ synin e keq”, sipas besëtytnive të lashta. Jo. Hudhra ishte dhe mbetet përbërës i veçantë i gatimeve tona. Mbaj mend se një nga gatimet tona përgatitet me hudhra dhe kos.
Në Korrik 1949, kur kishte dorëzuar në Institut dorëshkrimin e veprës “Gramatika”, K. Cipoja botoi në shtyp skicën “Gjuhë dhe gramatikë”, në të cilën njofton lexuesit paraprakisht për përmbajtjen e veprës dhe shpreh idetë e tij për gjuhën letrare dhe për atë
Elbasani kishte krijuar teatrin e tij që në 10-vjeçarin e parë të shekullit XX dhe, deri në vitin 1944 kishte shfaqur për shikuesit 64 drama në Elbasan dhe në Tiranë
E pamundur të shkruash për Elbasanin dhe personalitetet e tij mendjendritur, pa përmendur Sotir Kolean. Vërtet ai lindi në Berat, por pas gjithë atyre punëve dhe mundimeve për Shqipërinë, brenda dhe jashtë vendit, zgjodhi që ditët e fundit të jetës në pleqëri
(1881 – 1956) (1903 – 1978) Dialog midis dy mjeshtrave të këngës popullore qytetare elbasanase. Leksi i Vinit takon usta Isufin në rrugën e Saçmaxhihanes dhe, pas përshëndetjeve të rastit, ustai e pyet Leksin: – Hâ mre Leks, si dulet’ atje n’takim