Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Në shek. XVII dhe në gjysmën e dytë të shek. XVIII, Elbasani ishte kryeqendra e Sanxhakut të Elbasanit dhe përfshinte: Durrësin, Tiranën, Kavajën, portin e Bashtovës në grykëderdhjen e lumit Ishëm, fushën e Myzeqesë në jug, Peqinin dhe Gramshin. Qendrat tregtare dhe
Me rastin e 25-vjetorit të Shpalljes së Pavarësisë së Shqipërisë (1937), një orkestrinë elbasanase e Shoqërisë “Bashkimi”, përshëndeti publikun në Tiranë me disa pjesë muzikore, vendase dhe të huaja.
Ndodhet pranë fshatit Mirakë, përgjatë rrugës automobilistike Elbasan – Librazhd. Nuk ka datë ndërtimi dhe as cilët ishin ata që e ndërtuan, por hamendësohet të kenë qenë esnafët elbasanas që e mundësuan ngritjen e saj.
Dikur, gjyshet tona, shpesh i qëndisnin vetë jorganët, jastëkët, perdet apo rroba të tjera të cilat përdoreshin në raste festash. Ndër të tjera, ato qëndisnin me fije ari, mbi mëndafsh, mbi kadife…
Zeja e kazazëve në Elbasan, âsht shumë e vjetër. Prej shekujsh përmendet nji shesh në lindje të qytetit, pranë vorrezave të mëdha (sot Parku “Rinia”), me emnin Fusha e Kazazvet, se kazazët në atë fushë ngrifnin çerqt portativë për të dredhun lândën
Sapo kalon fshatin Labinot-Fushë të Elbasanit, rrugës për në Librazhd, udhëtarit i del përpara një shkëmb pothuajse me formë konike, i veshur me bimësi të shkurtër dhe shkurre të vogla. Këmbët e tij, duket sikur janë futur në ujin e lumit Shkumbin.
Bushek. Çdo të thotë kjo fjalë? Busheku është një vend piktoresk buzë lumit Shkumbin, 4-5 km në juglindje të Elbasanit, pranë fshatit Shushicë. Në mes të fushës ndodhet nje masiv i vogël shkëmbor dhe nga brendia e tij nëntokësore buron prej shekujsh
Për kushtet ku ndodhej Shqipëria e kohës, u vlerësua mjaft çelja e një shkolle të mesme që do të përgatiste mësuesit e parë shqiptarë, të cilët pothuajse mungonin fare. Në atë Kongres u vendos që do të jetë Elbasani qyteti i cili
Në Nëntor të vitit 1670, kronikani osman Evlija Çelebiu mbërriti në Elbasan pasi kishte përshkuar krahinat e Shqipërisë Jugore e kishte vizituar Gjirokastrën, Vlorën, Beratin, Durrësin dhe Kavajën.
Qyteti ndërtohej në një pikë lidhëse midis pjesës veriore dhe asaj jugore të trojeve shqiptare. Gjithashtu, zona në fjalë përshkohej nga rruga e famshme Egnatia, e cila lidhte Romën me Konstandinopojën dhe që për shumë shekuj me radhë kishte qenë pikëkalimi i
