Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Nën thirrjet dhe britmat “Dum’ babën” (Dovletin) ata filluan ngado plaçkitjet, vrasjet dhe burgimet e patriotëve shqiptarë. Gjithçka tjetër që kishte përmbajtje të pastër shqiptare, ishte e ndaluar për ta. Flamuri ynë kombëtar, atdhetarët, mësuesit e gjuhës shqipe, baballarët dhe dervishët atdhetarë,
Elbasani kishte krijuar teatrin e tij që në 10-vjeçarin e parë të shekullit XX dhe, deri në vitin 1944 kishte shfaqur për shikuesit 64 drama në Elbasan dhe në Tiranë
(1881 – 1956) (1903 – 1978) Dialog midis dy mjeshtrave të këngës popullore qytetare elbasanase. Leksi i Vinit takon usta Isufin në rrugën e Saçmaxhihanes dhe, pas përshëndetjeve të rastit, ustai e pyet Leksin: – Hâ mre Leks, si dulet’ atje n’takim
Dihet se në Antikitet, romakët ishin ndërtuesit më të mëdhenj të udhëve në Europë, ndaj jo më kot njihet shprehja: “Të gjitha rrugët të çojnë në Romë”. Po kështu, dihet mirë se ata ndiqnin luginat e lumejve për ndërtimin e udhëve, të
Për herë të parë në historinë moderne shqiptare, Elbasani ishte qyteti i parë që ngriti Flamurin e Pavarësisë që më datë 25. 11. 1912.
Sepse në Elbasan nisin përpjekjet për studimin dhe njësimin e gjuhës shqipe (papa Jorgji Theohari, Todri, Kristoforidhi, Xhuvani, Cipo, Domi e dhjetra qytetarë të tjerë më pak të përmendur.
Mbetet padyshim një nga krijuesit më të veçantë të këngës qytetare elbasanase, jo vetëm për faktin se ai ishte analfabet dhe instrumentist njëkohësisht, por mendoj që ai është i vetmi krijues i tekstit, muzikës dhe interpretimit, sipas frymëzimit të tij me orientim
Duhet cilësuar se Myzyri nuk përdor në tekstet e tij përmbajtje të ndërlikuara filozofike ose kuptimore. Ai është kaq i thjeshtë dhe i magjishëm, sa që po ta dëgjosh me vëmendje këtë këngë të tij, secili nga ne fillon të mendojë dhe,
Ashtu siç ishte parashikuar në Kongresin e Elbasanit (Shtator 1909), që në vitin e parë akademik në Normalen e Elbasanit (Dhjetor 1909) u regjistruan 150 nxënës nga të katër Vilajetet shqiptare, prej të cilëve 71 ishin konviktorë. Mësimet për ta ishin falas,