Ndërtimi i kësaj kalaje nis në qindvjeçarët e parë të mijëvjeçarit të parë dhe sipas analizës që i bëhet fortifikimeve romake në Ballkan, koha e ndërtimit të kësaj kalaje përcaktohet në periudhën e sundimit të perandorit romak me origjinë ilire, Diokleciani (mbretëroi
Elbasani kishte krijuar teatrin e tij që në 10-vjeçarin e parë të shekullit XX dhe, deri në vitin 1944 kishte shfaqur për shikuesit 64 drama në Elbasan dhe në Tiranë
E pamundur të shkruash për Elbasanin dhe personalitetet e tij mendjendritur, pa përmendur Sotir Kolean. Vërtet ai lindi në Berat, por pas gjithë atyre punëve dhe mundimeve për Shqipërinë, brenda dhe jashtë vendit, zgjodhi që ditët e fundit të jetës në pleqëri
(1881 – 1956) (1903 – 1978) Dialog midis dy mjeshtrave të këngës popullore qytetare elbasanase. Leksi i Vinit takon usta Isufin në rrugën e Saçmaxhihanes dhe, pas përshëndetjeve të rastit, ustai e pyet Leksin: – Hâ mre Leks, si dulet’ atje n’takim
Dihet se në Antikitet, romakët ishin ndërtuesit më të mëdhenj të udhëve në Europë, ndaj jo më kot njihet shprehja: “Të gjitha rrugët të çojnë në Romë”. Po kështu, dihet mirë se ata ndiqnin luginat e lumejve për ndërtimin e udhëve, të
Për herë të parë në historinë moderne shqiptare, Elbasani ishte qyteti i parë që ngriti Flamurin e Pavarësisë që më datë 25. 11. 1912.
Në çdo përvjetor të Normales së famshme të Elbasanit, në kujtesën tonë “parakalojnë” madhërishëm ata burra patriotë që e krijuan dhe e mbrojtën atë, ata profesorë dhe pedagogë që pasi morën dije në vende të huaja erdhën dhe e mëkuan këtë dije
Në të kanë dalë Fot Papajani dhe komandanti italian i Burgut të Vjetër, që ndodhet ende në lagjen "Kala" të Elbasanit.
Në të trija nyjet më të fuqishme të Pazarit të Elbasanit, ishin ndërtuar shatërvanë me ujë të rrjedhshëm (Qoshja, Bezisteni dhe Tabakët). Tregtarët dhe blerësit pinin ose e mbushnin ujin nga çurgjet që kishin ata shatërvanë, ndërsa në hauzin e rrumbullaktë të
Sepse në Elbasan nisin përpjekjet për studimin dhe njësimin e gjuhës shqipe (papa Jorgji Theohari, Todri, Kristoforidhi, Xhuvani, Cipo, Domi e dhjetra qytetarë të tjerë më pak të përmendur.
Mbetet padyshim një nga krijuesit më të veçantë të këngës qytetare elbasanase, jo vetëm për faktin se ai ishte analfabet dhe instrumentist njëkohësisht, por mendoj që ai është i vetmi krijues i tekstit, muzikës dhe interpretimit, sipas frymëzimit të tij me orientim
