Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Një herë në muaj, sidomos në pranverë dhe verë, babai im bashkë me 7-8 shokë dhe kolegë zanatçinj, organizonin piknik/teferiç. Merrnin me vete ushqim, pije, duhan dhe, i hipnin autobusit. Preferonin vende ku kishte, burim uji dhe linjë autobusi. Unë, i pranishëm
Përkujtimi i hyjneshës antike Zana, festimi i saj kahane dhe transmetimi i vijueshëm te brezat, janë argumentet më domethënëse që vërtetojnë se jemi zotër në këto troje, edhe pse pushtimet e huaja bashkë me religjionet monoteiste apo laicitetin e imponuar, as që
… e, së bashku me ta, renditet edhe një e huaj, "Englezka". Vendi nga kishte ardhur, populli dhe kombësia së cilës i përkiste e pati nxjerrë në plan të dytë emrin e saj. Dhe bujtësja kështu përmendej gjithmonë, me këtë mbiemër të
Edhe në Elbasan filloi të funksionojë, këtë herë e lejuar, e para shkollë greke që nga 1836. Siç e përmendëm edhe më parë, Dhaskal Todri ishte një nga nxënësit e parë të kësaj shkolle. Më pas ai shkoi të vazhdojë studimet në
Fill pas shpalljes së Pavarësisë, borgjezia e mesme qytetare elbasanase nisi të shikonte nga përdorimi i kapitalit, në ndërmarje më të mëdha industriale, ndryshe nga format pothuajse primitive të prodhimit artizanal. Kështu, që në muajin Prill të vitit 1923 ata ngritën të
Onufri është ikonografi mesjetar shqiptar më i famshëm që njohim deri më sot. Ai është autor i shumë afreskeve dhe ikonave të mahnitëshme nga pikëpamja artistike dhe, ka pikturuar portrete shenjtësh në kishat e Shelcanit (Shën Kolli) e të Valshit (Shën e
Kostandin Kristoforidhi (1826-1895) ishte ndër figurat më të spikatura të shekullit nëntëmbëdhjetë për zhvillimin dhe afirmimin e gjuhës së shkruar shqipe. Njihen mirë ndihmesat e tij në fushën e leksikologjisë dhe të përkthimit.
Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Ullishta e qytetit të Elbasanit lartësohet në kodrat që ndodhen në veri të qytetit e qëndron përmbi të, si një vetullore magjepëse. Në këtë ullishtë janë mbjellë në kohë të papërcaktuar dhe, në reliev kodrinor, rreth njëqind mijë rrënjë ullinj që zënë
Përtej legjendës, shpella në fjalë është e frikshme, drithëruese, me hyrje të ngushtë në formë harku dhe me pjerrësi për poshtë. Guva, në brendësi të saj është e mbushur me stalagmite me forma të çuditshme, kolona dhe silueta të përdredhura, të shpërndara
