Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Ashtu siç ishte parashikuar në Kongresin e Elbasanit (Shtator 1909), që në vitin e parë akademik në Normalen e Elbasanit (Dhjetor 1909) u regjistruan 150 nxënës nga të katër Vilajetet shqiptare, prej të cilëve 71 ishin konviktorë. Mësimet për ta ishin falas,
Ende sot, ne e quajmë këtë vend: Qoshja, toponim i kahmotshëm, por që sot i thonë "Rrethrrotullimi "1 Maj" në Elbasan. Qoshja - bashkë me Bezistanin dhe Tabakët - ishin tre nyjet kryesore të Pazarit të Elbasanit, për të cilat udhëpërshkruesi osman
Shumë shpejt, futbolli u bë ngjarje në qytet dhe jo thjesht një lojë zbavitëse. Në çdo lagje u ngritën ekipe, që shpesh organizonin edhe “kampionate” mes tyre.Ndeshjet zhvilloheshin në kushte të vështira, në fusha të përshtatura dhe jo mjedise moderne. Ata shfrytëzonin
Shkak i përsëritjes së këtij shkrimi u bënë disa postime në You Tube, në të cilin disa kangë elbasanase, hamendësohen sikur të jenë kangë beratase, tiranase etj.
Natyrisht, është bukur kur kangët tona këndohen ngado, por jo të tjetërsohen dhe pastaj të
Punimet për ndërtimin e ujësjellësit të parë me tubo metalike në Elbasan përfunduan në vitin 1938. Kjo vepër shumë e dobishme publike, u përjetua nga elbasanasit si një festë dhe ngado shpërtheu hareja, sapo uji rrodhi nga duqet e çezmave, në shtëpitë
Theodhori i Haxhifilipit - siç e njihnin bashkëqytetarët e tij elbasanas - ka lindur në “të katërtën dhjetë vjet” të Shek. XVIII dhe që në vogëli shkoi për studime në Voskopojë. Pasi kreu studimet, kthehet në Elbasan dhe fillon punë mësues (dhaskal-greqisht)
Nga burimet historike, qyteti përmendet për herë të parë nga gjeografi aleksandrin Ptolemeu, në Shek. II e.s. në formën Skampies (scamp-ies). Mbi tabelën (hartë – rrugore) të Peutingerit, qyteti shkruhet si: Skampia (scamp-ia), në itinerarin (udhëpërshkrimin) e Antoninit shkruhet në dy forma,
Kënga popullore e qytetit tim më pëlqen. Ajo vjen tani në shpirtin tim e ngarkuar me copëza kujtimesh, imazhesh, asociacionesh të panumërta: më kujtohet ajo ditë kur im atë këndonte sërish e sërish të njëjtin refren. E unë kuptoja që ishte i