Po me shqipen u njoha më shumë në shtëpinë t’ime se sa në shkollë. Aso kohe shtëpia ime ishte kthyer në një farë klubi ku mblidheshin dy-tre herë në javë profesorët e të parës shkollë normale që u hap mbë 1909, Luigj
Shqipja është një gjuhë me fizionomi të vetën, me tipare Fonetike, Morfologjike e Sintaktike të dalluara mirë dhe jo një përshesh gjuhërash të huaja, sikundër u cilësua nga një palë. Dhe pikërisht për këto karakteristika të çkoqura që ka, zë një vent
Filip Papajani ishte elbasanas, nga lagjia Kala. Kishte lindur më 1878. Që në vogëli kishte çfaqur tendenca pavarësie dhe mosbesimi në çdo gjë. Nuk i besonte fesë dhe tallej me “njerëzit e zotit”, priftërinjtë e hoxhallarët, megjithëse siç e tregoi jeta, me
Prof. Mahir Domi gjithnjë do të kujtohet si dijetar me horizont të gjerë e njeri me zemër të pastër, me mendje të kthjellët e pa paragjykime, me fjalë të ngrohtë dashamire dhe me kurajë intelektuale dhe me integritet moral.
Për thesar, zili s’kam mbretin,
mâ të pasunin në tokë;
Në shtat t’em kur kam shëndetin,
kur kam medjen plot në kokë.
Nga dera e madhe e Tod’hrit kanë dalë dhjetëra mësues, të cilët kanë shërbyer për 246 vjet në arsim. Historia e plotë nga krijimi i alfabetit shqip me 52 gërma e deri tek vrasja e atdhetarit sepse po ndërtonte në Elbasan një
