Kombinati metalurgjik i Elbasanit nisi të ndërtohej aty nga viti 1966 në fushën bujqësore mjaft të begatë të Bradasheshit, rreth 4 km në perëndim të qytetit të Elbasanit. Sipas specialistëve të bujqësisë, në këtë fushë bujqësore ishin depozituar prej shekujsh aluvione dhe
Lef Nosi ishte profili i kombit shqiptar në miniaturë: paqësor, dashamirës, punëtor, konservator dhe zotërues i koleksioneve të rralla historike.
Lef Nosi lindi në Elbasan, në 9 prill 1877, në një familje të njohur tregtare. Kreu gjimnazin në Athinë dhe dy vjet
Shumë shpejt, futbolli u bë ngjarje në qytet dhe jo thjesht një lojë zbavitëse. Në çdo lagje u ngritën ekipe, që shpesh organizonin edhe “kampionate” mes tyre.Ndeshjet zhvilloheshin në kushte të vështira, në fusha të përshtatura dhe jo mjedise moderne. Ata shfrytëzonin
Teksti i mëposhtëm i përket një kange, që është kënduar në Elbasan shumë herët, së cilës, fatkeqsisht nuk i dihet autori dhe as melodia.
Shkak i përsëritjes së këtij shkrimi u bënë disa postime në You Tube, në të cilin disa kangë elbasanase, hamendësohen sikur të jenë kangë beratase, tiranase etj.
Natyrisht, është bukur kur kangët tona këndohen ngado, por jo të tjetërsohen dhe pastaj të
Sipas çdo gjase, fisi i Arianitëve e ka prejardhjen nga Shqipëria e Mesme dhe me një farë sigurie mund të pohohet se Gjergj Arianiti, duhet të ketë qenë rreth viteve 1443 zot i Çermenikës, i pjesëve nga Mokra dhe Shpati e gjithashtu
Nga burimet historike, qyteti përmendet për herë të parë nga gjeografi aleksandrin Ptolemeu, në Shek. II e.s. në formën Skampies (scamp-ies). Mbi tabelën (hartë – rrugore) të Peutingerit, qyteti shkruhet si: Skampia (scamp-ia), në itinerarin (udhëpërshkrimin) e Antoninit shkruhet në dy forma,
Kronikat osmane, anonime apo me autorë, paraqesin një material të bollshëm për historinë e vendit tonë e veçanërisht të Elbasanit. Në të shumtën e rasteve këto kronika janë shkruar nga kronistë që shoqëronin ushtritë osmane gjatë mësymjeve të tyre në Rumeli duke
Përkujtimi i hyjneshës antike Zana, festimi i saj kahane dhe transmetimi i vijueshëm te brezat, janë argumentet më domethënëse që vërtetojnë se jemi zotër në këto troje, edhe pse pushtimet e huaja bashkë me religjionet monoteiste apo laicitetin e imponuar, as që
Futet sheqeri në enën e bakrit dhe pas tij menjëherë futet tëlyni i shkrirë pak më parë në zjarr, por me temperaturë të vakët, pra jo i nxehtë. Fillon përzierja e kësaj mase, me lugë druri pa ndërprerje përreth 30 minuta, derisa
… e, së bashku me ta, renditet edhe një e huaj, "Englezka". Vendi nga kishte ardhur, populli dhe kombësia së cilës i përkiste e pati nxjerrë në plan të dytë emrin e saj. Dhe bujtësja kështu përmendej gjithmonë, me këtë mbiemër të
